Ба гуфти Инобат мактабро ӯ бо баҳои аъло хатм намуда, хостааст ба донишгоҳ дохил шавад. Лекин дар деҳот ба таҳсил фарогирии духтарҳоро наонқадар хуб мепазируфтанд. Чунки духтаракон дар синни 16-17 солаги фотиҳа шуда, бобаробари хатм кардани мактаб онҳоро ба шавҳар медоданд. Ин барои Инобат каме мушкил буд. Зеро худи ӯ мегӯяд “ҷуръате надошам, ки ба волидонам бигӯяд, ки таҳсил кардан мехоҳам” агарчанде, ки волидонаш зиддияте надоштанд. Ба гуфти Инобат бархе аз хешовандон ва наздикон дар оғоз розӣ набуданд. Чун ӯ мегӯяд, каме шуӯри Исломӣ ва андешаҳои танги деҳот сабабгор буд. Гӯё ба ақидаи базеҳо “духтарбача хонда чӣ мешавад? Бигзор шавҳар кунаду ба тарбияи фарзанд машғул шавад”...